Het woord ‘relatietekort’ bestond nog niet, maar je krijgt er meteen een gevoel bij. In een wereld waarin burgers voor overheidsinstellingen ‘klanten’ zijn geworden, waarin werknemers human resources worden genoemd en waarin we elkaar vaker via schermen dan face-to-face ontmoeten, raakt het begrip een pijnlijke snaar.

De comfortzone is een prima plek. Voor even dan; als je op adem moet komen. Maar wat doe je wanneer je als manager te maken hebt met medewerkers die in hun comfortzone zijn gaan wonen? Die als het ware mentaal zijn afgehaakt en zich koesteren in de veiligheid van: ‘Zo doen we dat hier altijd’?